Zin in film: Leviathan

Zin in film:  Leviathan

Deze hedendaagse vertelling van het Bijbelse verhaal van Job speelt zich voor de gelegenheid af in Noord-Rusland, in een klein dorpje aan de Barentszzee. Kolya heeft zijn eigen autoreparatiebedrijf naast zijn huis en leeft samen met zijn huidige vrouw Lilya en zijn zoon Romka, uit een vorig huwelijk. Zijn leven komt op zijn kop te staan wanneer Vadim Sergeyich, burgemeester van de stad, zijn bedrijf, zijn huis en zijn grond af wil nemen.

Hoewel hij kan rekenen op het juridische en morele advies van zijn voormalige soldatenmakker – een advocaat uit Moskou – duurt het echter niet lang vooraleer Kolya mag ondervinden dat hij aan een eenmansoorlog is begonnen en dat alle powers that be – van de omkoopbare flikken tot de hypocriete clerici – aan hetzelfde zeel trekken.
Veel moeite hoef je niet te doen om tussen de zuippartijen, scheldtirades, huiselijke fricties, bureaucratische pesterijen en politieke intriges een sarcastisch j’accuse te spotten tegen het door corruptie en cliëntelisme verkankerde regime van Vladimir Poetin, wiens beeltenis triomfantelijk boven het bureau van de maffiose burgervader hangt.

‘Leviathan’ is de vierde speelfilm van Zvyagintsev en opvolger van de meesterwerken ‘Elena’, ‘The Return’ en ‘The Banishment’. Zvyagintsev is een van de weinige regisseurs die de bal nog niet heeft misgeslagen. Steeds weer is hij de sobere chroniqueur van de Russische cultuur. Wel doet hij met deze film iets nieuws. Tussen alle zwartgallige scenario’s valt voor het eerst zowaar een vleugje humor te bespeuren. Edoch … een streepje licht in een allesomvattende duisternis. Bovendien loopt de cast, zelfs in de meest benevelde momenten, ijzersterk te acteren, terwijl er van de staalblauwe breedbeeldcinematografie van vaste cameraman Mikhail Krichman en de stuwende muziek van Philip Glass onmiskenbaar een epische grandeur uitgaat.